Το Chindōgu (Τσιντόγκου – 珍 道具) είναι η πρακτική της εφεύρεσης έξυπνων καθημερινών gadget που φαίνεται να αποτελούν ιδανικές λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα, αλλά που μπορεί να προκαλέσουν περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνουν


 

Κυριολεκτικά μεταφράζονται, ως ασυνήθιστα εργαλεία . Ο όρος επινοήθηκε από τον Kenji Kawakami , πρώην συντάκτη και συνεργάτη στο ιαπωνικό περιοδικό αγορών στο σπίτι “Mail Order Life”. Στο περιοδικό, ο Kawakami χρησιμοποίησε τις εφεδρικές σελίδες του για να παρουσιάσει αρκετά περίεργα προϊόντα. Ονόμασε αυτά τα gadget “chindōgu”. Ο ίδιος ο Kawakami είπε ότι μια πιο κατάλληλη μετάφραση από το “ασυνήθιστο εργαλείο” είναι το “περίεργο εργαλείο”. Η ειδική αυτή κατηγορία εφευρέσεων έγινε αργότερα πολύ δημοφιλής στους Ιάπωνες.

Στη συνέχεια, ο Dan Papia εισήγαγε το Chindōgu στον αγγλόφωνο κόσμο και το δημοσίευσε ως μηνιαίο χαρακτηριστικό στο περιοδικό του, Tokyo Journal, ενθαρρύνοντας τους αναγνώστες να στείλουν ιδέες. Το 1995, ο Kawakami και ο Papia συνεργάστηκαν για το αγγλικό βιβλίο 101 Unuseless Japanese Inventions: The Art of Chindōgu (101 άχρηστες Ιαπωνικές εφευρέσεις: Η τέχνη του Chindōgu).

Το chindogu βασίζεται σε κάποιες αρχές (πνεύματα) οι οποίες πρέπει να τηρούνται για τον σχεδιασμό των προϊόντων:

1.Να είναι επί της ουσίας άχρηστα
2.Να μπορούν να παραχθουν (να μην είναι κάποια ιδέα ή μέθοδος)
3.Να τα διέπει ένα πνεύμα αναρχίας
4.Να μπορούν να “χρησιμοποιηθούν” στην καθημερινότητα
5.Να μην είναι προς πώληση
6.Να μην έχουν φτιαχτεί μόνο για πλάκα
7.Να μην αποτελούν κάποια μορφή προπαγάνδας
8.Να μην είναι προσβλητικά και προκλητικά
9.Να μην μπορεί να τους καταχωρηθεί δίπλωμα ευρεσιτεχνίας
10.Να μην προωθούν διακρίσεις

 

 

 

 


ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ