Η ταινία του Ζυλ Ντασέν με πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη δεν προβλήθηκε στις αίθουσες του Σασκάτσουαν με την αιτιολογία πως «εκθειάζει τις γυναίκες ελευθέρων ηθών»
Το «Ποτέ την Κυριακή» είναι ταινία του 1960, σε σκηνοθεσία και σενάριο Ζυλ Ντασέν. Πρωταγωνιστούν οι Μελίνα Μερκούρη, Ζυλ Ντασέν και Γιώργος Φούντας. Ο προϋπολογισμός της ήταν 151.000 δολάρια, συνολικά απέφερε 8.000.000 δολάρια παγκοσμίως ενώ στην Ελλάδα έφτασε τα 184.524 εισιτήρια. Γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα και είναι μία από τις διασημότερες του παγκόσμιου κινηματογράφου, κυρίως λόγω της βραβευμένης με Όσκαρ μουσικής που έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις.
Στη συγκεκριμένη ταινία πρωταγωνιστεί η Ίλια, μία πόρνη στο λιμάνι του Πειραιά. Κοινωνική, ευαίσθητη και συναισθηματική, η Ίλια δεν ανήκει σε κάποιον μαστροπό, διαλέγει τους πελάτες της, δεν εργάζεται τις Κυριακές κι ούτε όταν έχει παραστάσεις το Ελληνικό Φεστιβάλ Θεάτρου. Αποτελεί πρότυπο για τις εκδιδόμενες γυναίκες της περιοχής.
Τον ίδιο καιρό έρχεται στον Πειραιά ο Αμερικανός Χόμερ, ερασιτέχνης φιλόσοφος, επηρεασμένος από τον προτεσταντισμό, τον Αριστοτέλη και τον Φρόυντ. Ήρθε στην Ελλάδα για να βρει το μυστικό της ευτυχίας, αναζητώντας το πώς χάθηκε το μεγαλείο της κλασικής εποχής. Στο πρόσωπο της Ίλιας βλέπει την εικόνα της ξεπεσμένης Ελλάδας.
Υπάρχουν τρεις άνθρωποι που, παράλληλα, θέλουν να σταματήσουν την Ίλια από την πορνεία. Ένας άντρας που την αγαπά, ο Χόμερ και ο μαστροπός του λιμανιού ο οποίος εξαιτίας της χάνει κέρδη. Τελικά, ο μαστροπός χρηματοδοτεί τον Χόμερ στον σκοπό του να την κάνει “καθώς πρέπει”. Έτσι, ο Χόμερ της μαθαίνει έναν “πνευματικό” τρόπο ζωής, πέρα από τις φυσικές απολαύσεις και της διδάσκει φιλοσοφία, μουσική, γεωγραφία. Με τις αρχές της λογικής της διορθώνει τις λάθος ερμηνείες που δίνει στην πλοκή των αρχαίων τραγωδιών, στις οποίες η Ίλια αλλάζει την εξέλιξη και τους δίνει ευχάριστο τέλος.
Η Ίλια θεωρεί ότι ξαναγεννήθηκε και χαίρεται με τη νέα της ζωή, μέχρι που μαθαίνει ποιος δίνει τα χρήματα για την εκπαίδευσή της. Εξαγριώνεται και μαζί με τις πόρνες-θύματα του μαστροπού κάνει μια “επανάσταση” ενάντια του. Απορρίπτει και τον Χόμερ από τη ζωή της. Παρ’ όλα αυτά, ξεφεύγει από την πορνεία και ξεκινά μόνιμη σχέση (ίσως γάμο – δεν αναφέρεται στην ταινία -) με τον άντρα που την αγαπά, δείχνοντας ότι μόνο η αγάπη μπορεί να αλλάξει έναν άνθρωπο.
Η επιτυχία της ταινίας στις ΗΠΑ ήταν αρκετά μεγάλη, γεγονός που οδήγησε τον Ζυλ Ντασσέν και την Μελίνα Μερκούρη στην απόφαση να παρουσιάσουν μια θεατρική διασκευή – μιούζικαλ του στο Μπρόντγουεϊ, στο θέατρο Μαρκ Χέλιντζερ, την περίοδο 1967-1968. Η σκηνοθεσία και διασκευή της παράστασης είναι του Ζυλ Ντασσέν. Η μουσική είναι του Μάνου Χατζιδάκι. Το μιούζικαλ ήταν υποψήφιο για 6 βραβεία Tony.
Στο Φεστιβάλ των Καννών το 1960, το «Ποτέ την Κυριακή» ήταν υποψήφιο για τον Χρυσό Φοίνικα αλλά τελικά κέρδισε μόνο το βραβείο πρώτου Γυναικείου Ρόλου που απονεμήθηκε στην Μελίνα Μερκούρη, η οποία μοιράστηκε το βραβείο με τη Ζαν Μορό του Μοντεράτο Καντάμπιλε.
Ωστόσο, το 1962, η ταινία του Ζυλ Ντασέν με πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη δεν προβλήθηκε στις αίθουσες του Σασκάτσουαν στον Καναδά με την αιτιολογία πώς “εκθειάζει τις γυναίκες ελευθέρων ηθών”.
