Γάλλος αεροπόρος και συγγραφέας, γνωστός από τη νουβέλα του «Ο μικρός πρίγκιπας», ένα από τα πιο πολυμεταφρασμένα και πολυδιαβασμένα βιβλία παγκοσμίως
Ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ (Antoine de Saint-Exupéry) ήταν Γάλλος αεροπόρος και συγγραφέας, γνωστός σε μικρούς και μεγάλους από τη νουβέλα «Ο μικρός πρίγκιπας», ένα από τα πιο πολυμεταφρασμένα και πολυδιαβασμένα βιβλία παγκοσμίως. Για τον Σαιντ-Εξυπερύ, η αεροπορία συνδέεται με την τόλμη και τον ηρωισμό και αποτέλεσε πηγή λογοτεχνικής έμπνευσης. Στο έργο του προβάλλονται οι αξίες της ανδρείας, της αλληλεγγύης και της αγάπης και εξυμνείται ο άνθρωπος που αναλαμβάνει τολμηρές αποστολές και διακινδυνεύει τη ζωή του, εκπληρώνοντας τον προορισμό του, υπακούοντας στο καθήκον και το κάλεσμα της μοίρας.
Ο Αντουάν Μαρί Ζαν-Μπατίστ Ροζέ κόμης του Σαιντ-Εξυπερύ γεννήθηκε στη Λυών στις 29 Ιουνίου 1900, στους κόλπους μιας ξεπεσμένης αριστοκρατικής οικογένειας. Το 1912 παίρνει το βάπτισμα του αέρα ως επιβάτης στο αεροδρόμιο Αμπεριέ της ανατολικής Γαλλίας. Την ίδια περίοδο θα γράψει το πρώτο του ποίημα με αεροπορικό θέμα, από το οποίο διασώζονται τρεις στίχοι:
Τα φτερά έτρεμαν στο βραδυνό αεράκι
Ή μηχανή με το τραγούδι της νανούριζε την αποκοιμισμένη ψυχή
Ό ήλιος μας χάιδευε με τ’ ωχρό τον χρώμα.
Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στο 2ο Σύνταγμα Αεροπορίας στο Στρασβούργο έλαβε δίπλωμα πιλότου το 1922. Το 1926 προσελήφθη στην αεροπορική εταιρεία Λατεκοέρ της Τουλούζης ως πιλότος και συνέβαλε στη δημιουργία αεροπορικών ταχυδρομικών γραμμών στη βορειοδυτική Αφρική, στον νότιο Ατλαντικό και στη Νότια Αμερική. Τη δεκαετία του ‘30 εργάστηκε ως δοκιμαστής αεροσκαφών, ως υπεύθυνος δημόσιων σχέσεων της Air France και ως ρεπόρτερ της εφημερίδας «Παρί-Σουάρ».
Παρά το γεγονός ότι διάφορα αεροπορικά ατυχήματα του είχαν προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, το 1939, με την έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, υπηρέτησε ως πιλότος αναγνωριστικών αεροπλάνων. Με την πτώση της Γαλλίας το 1940, διέφυγε στις ΗΠΑ και το 1943 κατετάγη στις αεροπορικές δυνάμεις των Συμμάχων στη Βόρεια Αφρική. Κατά τη διάρκεια μιας αναγνωριστικής αποστολής στ’ ανοιχτά της Κορσικής στις 31 Ιουλίου 1944, το αεροπλάνο του, ένα Lockheed P-38 Lightning, δεν επέστρεψε στη βάση του και ο Σαιντ-Εξυπερύ θεωρήθηκε νεκρός.
Στα γαλλικά γράμματα ο Σαιντ-Εξυπερύ πρωτοεμφανίστηκε το 1929 με το βιβλίο του «Ταχυδρομείο του Νότου» που διατηρεί έντονο το μυθιστορηματικό αφηγηματικό στοιχείο, το οποίο υποχωρεί στο δεύτερο μυθιστόρημά του με τίτλο «Νυχτερινή πτήση», στο οποίο επικρατεί ο στοχασμός και ο λυρικός πλούτος των εικόνων. Στο βιβλίο εξυμνούνται οι πρώτοι πιλότοι, οι οποίοι εκτελούν το καθήκον τους και αψηφούν το θάνατο.
Οι προσωπικές του εμπειρίες αποτυπώθηκαν στο έργο του «Γη των Ανθρώπων». Το αεροπλάνο ήταν για τον συγγραφέα ένα μέσο για να ανακαλύπτει τον κόσμο, αλλά και την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά.
Στο βιβλίο του «Πιλότος πολέμου» κατέγραψε τις αναμνήσεις του από μία αναγνωριστική πτήση τον Μάιο του 1940. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις ΗΠΑ, έγραψε μία έκκληση προς τους Γάλλους για ενότητα με τίτλο «Γράμμα σε έναν όμηρο».
Το 1943 εξέδωσε το πιο γνωστό του έργο, τη νουβέλα «Ο μικρός πρίγκιπας» («Le Petit Prince»), ένα παιδικό βιβλίο για ενήλικες, το οποίο εικονογράφησε με δικά του σχέδια. Ένας αεροπόρος πραγματοποιεί αναγκαστική προσγείωση στην έρημο κι εκεί συναντά ένα ασυνήθιστο αγόρι, τον Μικρό Πρίγκιπα, και γίνονται φίλοι. Η νουβέλα αυτή του Σαιντ-Εξυπερύ έχει μεταφραστεί σε 301 γλώσσες και διαλέκτους με πωλήσεις πάνω από 140 εκατ. αντίτυπα.
Ένας μελαγχολικός και ίσως απαισιόδοξος Σαιντ-Εξυπερύ διαφαίνεται στο βιβλίο «Κάστρο» , που εκδόθηκε μετά το θάνατό του το 1948 και στο οποίο εκφράζει την πεποίθηση ότι ο μόνος σκοπός της ζωής του ανθρώπου είναι η διαφύλαξη των αξιών του πολιτισμού.
Μετά το θάνατό του, εκδόθηκαν επίσης τα σημειωματάριά του, η αλληλογραφία με τη μητέρα του κι ένας τόμος με άρθρα και ανταποκρίσεις με τίτλο «Ένα νόημα στη ζωή» .
