“Θα τολμούσες να χαιρετήσεις ναζιστικά αν ήσουν στο εξωτερικό;”, ρωτά το σκουπίδι η Μάγδα Φύσσα.

“Το κάνω και τώρα”, της απάντησε το σκουπίδι και σήκωσε το χέρι του. Πίσω του οι συνεργάτες του κρυφογελούσαν…


 

Η φωτογραφία αποδεικνύει πως εκείνοι που εμφανίζονται ως πραγματικοί φιλελεύθεροι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν. Μπορεί περιστασιακά να εμφανίζονται ως δικαιωματιστές, ή ως υπερασπιστές μειονοτικών ομάδων, μπορεί να λένε ή να γράφουν για τους gay, τους ΛΟΑΤΚΙ, τις γυναίκες, αλλά στην πραγματικότητα δεν δίνουν δεκάρα.
Αν υπήρχαν φιλελεύθεροι, ή αν έδιναν δεκάρα θα είχαν βγει στα κάγκελα τώρα και θα ούρλιαζαν βλέποντας τον πατέρα ενός υπουργού της κυβέρνησης να χαιρετά ναζιστικά μέσα σε ένα δικαστήριο -και μάλιστα για να προκαλέσει την μάρτυρα. Και μάλιστα υπό την ανοχή της έδρας.
Αλλά οι φιλελέφτ δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τον ναζισμό, γιατί ο ναζισμός δεν είχε και δεν έχει κανένα πρόβλημα με την ελεύθερη αγορά. Δεν ξεχνά κανείς πως οι αιχμάλωτοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης χρησιμοποιήθηκαν για να υπηρετήσουν με την καταναγκαστική εργασία τους τα επιχειρηματικά μεγαθήρια της εποχής.
Δεν ξεχνά ακόμα πως η Χρυσή Αυγή έλυσε πολλά προβλήματα επιχειρηματιών με τους εργαζόμενούς τους. Ειδικά αν ήσαν μαύροι και μετανάστες σαν τον Αμπουζίντ Εμπάρακ και τον Σαχζάτ Λουκμάν.
Η λειτουργία της ελεύθερης αγοράς και το πεδίο της οικονομίας είναι τα μόνα που νοιάζουν τους φιλελέφτ, οι οποίοι “εργαλειοποίησαν” τον ναζισμό μόνο και μόνο για να μπορέσουν να αναδείξουν τον κομμουνισμό ως το αντίστοιχο μεγάλο κακό του 20ου αιώνα.
Όμως ποτέ δεν αντέδρασαν σε όσα συμβαίνουν τα τρία τελευταία χρόνια που ακροδεξιοί, νεοναζί, φιλοχουντικοί και αντισημίτες έχουν γίνει πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης :
– ο “η φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες και για να γίνω κατανοητός, αν δεν υπάρχουν νεκροί μετανάστες”- Θανάσης Πλεύρης, πατέρας του σκουπιδιού
– ο υμνητής του Παττακού Άδωνης Γεωργιάδης, που πουλούσε τα βιβλία του σκουπιδιού και
– ο “οι ιδέες της αριστεράς είναι ελλατωματικές”, ο γραμματέας της ΕΠΕΝ, ο άνθρωπος με το τσεκούρι Μάκης Βορίδης.
(Άμα θέλετε να το κάνετε εικόνα φανταστείτε τι θα είχε γίνει αν ο πατέρας ενός υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ υμνούσε τον Στάλιν μέσα σε δικαστήριο. Σκεφτείτε τι θα έλεγαν οι «φιλελεφτ» που καταδικάζουν εξ ίσου (χα!) ναζισμό και κομμουνισμό…
Α! και τον Πούτιν…)

**Το κείμενο είναι ακόμη μια «to the point» τοποθέτηση του καλού φίλου, μα και εξαίρετου δημοσιογράφου Γιώργου Γουγά ο οποίος μας έκανε την τιμή να μας επιτρέψει να την φιλοξενήσουμε !!! 

 

 


ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ