Ο Γιάννης Ρίτσος γεννήθηκε την Πρωτομαγιά του 1909 στην Μονεμβασιά και οι γονείς του ονομάζονταν Ελευθέριος Ρίτσος και Ελευθερία Βουζουναρά. Υπήρξε σπουδαίος και πολυγραφότατος Έλληνας ποιητής, με διεθνή αναγνωρισιμότητα, που ανήκει στη λεγόμενη «γενιά του ‘30». Δημοσίευσε περισσότερες από 100 ποιητικές συλλογές και συνθέσεις, 9 μυθιστορήματα, 4 θεατρικά έργα και μελέτες, με πολλά από τα έργα του να έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες. Το 1975 προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Η «Σονάτα του Σεληνόφωτος», ο «Επιτάφιος» και η «Ρωμιοσύνη» είναι κάποια από τα σημαντικότερα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου, ο οποίος ασχολήθηκε και με μεταφράσεις ξένων ποιητών, όπως του Ναζίμ Χικμέτ, του Αλεξάνδρου Μπλοκ, του Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι και άλλων. Πολλά ποιήματα του Ρίτσου έχουν μελοποιηθεί από τον Μίκη Θεοδωράκη, τα γνωστότερα από τα οποία είναι η «Ρωμιοσύνη» και ο «Επιτάφιος». Μεταξύ των τιμητικών διακρίσεων του Ρίτσου περιλαμβάνονται το Κρατικό βραβείο ποίησης και το βραβείο Λένιν.

Στη διάρκεια της Κατοχής, ο Ρίτσος έζησε κατάκοιτος καθώς ήταν βαριά άρρωστος. Ωστόσο, δε σταμάτησε να δραστηριοποιείται, αφού συμμετείχε στη δραστηριότητα του μορφωτικού τμήματος του ΕΑΜ, ενώ αρνήθηκε τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί από έρανο προκειμένου να σωθεί από τις κακουχίες, όταν κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του.

Το 1945 γράφει τη «Ρωμιοσύνη» που μελοποιήθηκε το 1966 από τον Μίκη Θεοδωράκη.

Το 1956 ταξίδεψε στη Σοβιετική Ένωση ως μέλος αντιπροσωπείας διανοουμένων και δημοσιογράφων και την ίδια χρονιά τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο ποίησης για τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος». Όταν το διάβασε ο σπουδαίος Γάλλος ποιητής και συγγραφέας Λουί Αραγκόν αισθάνθηκε «το βίαιο τράνταγμα μιας μεγαλοφυΐας» καταλήγοντας πως ο δημιουργός του είναι «ο μεγαλύτερος από τους ποιητές του καιρού μας που βρίσκονται στη ζωή».

Ο Γιάννης Ρίτσος πέθανε στην Αθήνα στις 11 Νοεμβρίου 1990, σε ηλικία 79 ετών. Η σορός του ενταφιάστηκε στη γενέτειρά του, τη Μονεμβασιά. Άφησε πίσω του 50 ανέκδοτες συλλογές ποιημάτων.