Τρεις άνθρωποι, εκ των οποίων μία έγκυος, έχασαν τη ζωή τους στις 5 Μαΐου 2010 από βόμβες μολότοφ σε υποκατάστημα τράπεζας, στη διάρκεια πορείας κατά του Α’ Μνημονίου
Στις 5 Μαΐου 2010, ύστερα από κάλεσμα της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και του ΠΑΜΕ, χιλιάδες έλληνες βγήκαν στους δρόμους σε όλη τη χώρα, αντιδρώντας στα σκληρά οικονομικά μέτρα που είχε αναγγείλει τρεις ημέρες νωρίτερα ο υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ενόψει της ψήφισης του Α’ Μνημονίου από τη Βουλή στις 6 Μαϊου.
Στην Αθήνα έγινε μία από τις μαζικότερες συγκεντρώσεις και πορείες, στην οποία πήραν μέρος περισσότεροι από 150.000 πολίτες. Ενώ οι διαδηλωτές κατευθύνονταν μέσω της οδού Σταδίου στη Βουλή, άγνωστοι κουκουλοφόροι αποκόπηκαν από την πορεία και πέταξαν βόμβες μολότοφ και εύφλεκτο υλικό μέσα στο υποκατάστημα της τράπεζας Μαρφίν-Εγνατία, επί της οδού Σταδίου 23, το οποίο στεγαζόταν σ’ ένα ανακαινισμένο νεοκλασικό κτίριο. Παρότι είχε κηρυχθεί απεργία από τα συνδικαλιστικά τους σωματεία, οι υπάλληλοι του υποκαταστήματος εργάζονταν κανονικά.
Το κτίριο λαμπάδιασε αμέσως, με αποτέλεσμα τρεις υπάλληλοι της τράπεζας να χάσουν τη ζωή τους. Η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών (έγκυος 4 μηνών), ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης, 36 ετών και η Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών, εγκλωβίστηκαν από τις φλόγες στον 3ο όροφο του κτιρίου και πέθαναν από ασφυξία.
Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή Φίλιππο Κουτσάφτη «Ο καπνός και τα τοξικά αέρια από την καύση των πλαστικών και χαρτικών τους σκότωσαν σχεδόν αμέσως. Απώλεσαν τις αισθήσεις τους και λίγο μετά πέθαναν».
Πέντε υπάλληλοι διασώθηκαν από την Πυροσβεστική, ενώ οι υπόλοιποι κατάφεραν να εξέλθουν σώοι. Την ίδια ώρα εμπρηστική επίθεση δέχτηκε το βιβλιοπωλείο «Ιανός», που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το υποκατάστημα της Μαρφίν.
Η είδηση για τον φονικό εμπρησμό της Μαρφίν πάγωσε το πανελλήνιο, ενώ ομόθυμη ήταν η καταδίκη του πολιτικού κόσμου. Για «ωμή δολοφονική ενέργεια» έκανε λόγο ο τότε πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, ενώ το ΚΚΕ το χαρακτήρισε «έγκλημα με στόχο την τρομοκράτηση του λαού, τη συκοφάντηση του αγώνα για την ανατροπή των βάρβαρων μέτρων, της αντιλαϊκής πολιτικής».
Οι έρευνες των αρχών κινήθηκαν προς δύο κατευθύνσεις: στη σύλληψη των δραστών και στις ευθύνες των υπευθύνων της τράπεζας σχετικά με τα μέτρα ασφαλείας. Η σύλληψη των δραστών αποδείχτηκε γρίφος για την αστυνομία και μέχρι σήμερα στοιχειώνει την τραγωδία.
Δύο χρόνια αργότερα, οι υπεύθυνοι της τράπεζας, που ανήκε στον επιχειρηματία και δικηγόρο Ανδρέα Βγενόπουλο, οδηγήθηκαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου για τα ελλιπή μέτρα ασφαλείας, με τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας και των σωματικών βλαβών εξ αμελείας, λόγω των σημαντικών παραλείψεων στα μέτρα ασφαλείας.
Το δικαστήριο έκρινε ενόχους τον διευθύνοντα σύμβουλο της Marfin, Κωνσταντίνο Βασιλακόπουλο, τον υπεύθυνο ασφαλείας του κτιρίου, Εμμανουήλ Βελονάκη και τη διευθύντρια του καταστήματος Άννα Βακαλοπούλου, ενώ αθώωσε την υποδιευθύντρια του καταστήματος, Αναστασία Κούκου. Στις 22 Ιουλίου 2013, οι τρεις κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης, οι δύο πρώτοι 22 ετών και η Βακαλοπούλου 5 ετών κι ενός μήνα, για τις ανθρωποκτονίες από αμέλεια τριών υπαλλήλων και τις σωματικές βλάβες άλλων 21 υπαλλήλων.
Όσον αφορά στις έρευνες για τους δράστες του εμπρησμού του υποκαταστήματος της Μαρφίν και του βιβλιοπωλείου «Ιανός», προσήχθησαν σε δίκη ο Θεόδωρος Σίψας και ο Παύλος Αντρέεβ, οι οποίοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες. Στις 31 Οκτωβρίου 2016 αθωώθηκαν ομόφωνα από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, καθώς δεν προέκυψε κανένα στοιχείο εις βάρος τους.
Ο φάκελος της υπόθεσης, που μετά την αθώωση των δύο κατηγορουμένων είχε κλείσει οριστικά, επεστράφη στην ΕΛ.ΑΣ. για περαιτέρω έρευνα, 11 χρόνια μετά, το 2021.
Αξιωματούχοι του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη εκτιμούν ότι ο νέος γύρος ερευνών για τον εμπρησμό, που κόστισε τη ζωή σε τρεις υπαλλήλους της τράπεζας, θα οδηγήσει σε ταυτοποίηση των δραστών, με τα στελέχη της Αστυνομίας να σημειώνουν ότι «είμαστε ακόμα στην αρχή της προσπάθειας». Στην αρμόδια υποδιεύθυνση Κρατικής Ασφάλειας συγκροτήθηκε ειδική ομάδα, τα μέλη της οποίας έχουν αναλάβει όχι μόνο την επεξεργασία του διαθέσιμου υλικού αλλά και την αναζήτηση νέου.