Ίαν Φρέιζερ Κίλμιστερ, ιδρυτής, τραγουδιστής και μπασίστας των Motörhead. Η εμβληματικότερη φιγούρα του «σκληρού» ροκ, με ξεχωριστή εμφάνιση και παρουσία στη σκηνή
Ο ιδρυτής και frontman των Motörhead έπινε συνέχεια και κάπνιζε πολύ και κοιμήθηκε «με περισσότερες από χίλιες γυναίκες».
Γνωστός απλά ως Lemmy και αξέχαστος για την συγκλονιστική του εμφάνιση, έμελλε να γίνει ένας από τους πραγματικούς θρύλους της μουσικής, καθώς τον σέβονταν όλοι και του αναγνώριζαν την προσφορά του στη μουσική του χθες αλλά και του σήμερα.
Σύμφωνα με μία εκδοχή, το παρατσούκλι «Λέμι» (Lemmy) το απέκτησε στο σχολείο, επειδή ζητούσε χρήματα («lend me») από τους συμμαθητές του για να παίζει τυχερά παιγνίδια και φλιπεράκια.
Το 1971, ο Λέμι έγινε μέλος της ψυχεδελικής ροκ μπάντας Hawkwind, αν και το space rock συγκρότημα θα τον απομακρύνει λίγα χρόνια αργότερα εξαιτίας των καταχρήσεών του (αλκοόλ και αμφεταμίνες). Ωστόσο, το single του σχήματος «Silver Machine» σκαρφάλωσε στην τρίτη θέση των βρετανικών charts, δίνοντας στην μπάντα την ευκαιρία να περιοδεύσει στις ΗΠΑ.
Ως αντίδραση στο άδοξο τέλος του στους Hawkwind, ο Lemmy ιδρύει τους Motörhead το 1975, με το όνομά τους να τρελαίνει την παλιά του μπάντα, μιας και αυτός ήταν ο τίτλος του τελευταίου τραγουδιού που είχε γράψει για τους ίδιους.
Συνυφασμένοι με το ίδιο το heavy metal, οι Motörhead του Lemmy έγραψαν τη δική τους ιστορία και άφησαν παρακαταθήκη κομμάτια που δύσκολα θα ξεχαστούν από το μουσικόφιλο κοινό και όχι μόνο από τους σκληροπυρηνικούς χεβιμεταλάδες του πλανήτη. Ο θρύλος που έζησε γρήγορα και έπαιζε γρήγορα, κυκλοφόρησε με τους Motörhead 22 στουντιακές δουλειές με άγριες συνήθως διαθέσεις.
Ο Lemmy δεν είπε ποτέ όχι και στις κινηματογραφικές προτάσεις που του έγιναν, κι έτσι πέρασε από μια σειρά ταινίες που έγιναν γνώστες μόνο λόγω της συμμετοχής του σε αυτές. Αναφέρουμε ενδεικτικά τις «Eat the Rich» (1987), «Hardware» (1990), «Airheads» (1994), «Tromeo and Juliet» (1996), «Terror Firmer» (1999), «Citizen Toxie: The Toxic Avenger IV» (2000) και «Down and Out with the Dolls» (2001).
Πάντα με ένα Jack Daniels και κόλα στο χέρι, ακόμα και ο ίδιος ο Λέμι αναλογιζόταν την απαράμιλλη αντοχή του: «Φαίνεται πως παραμένω άφθαρτος», συνήθιζε να λέει αστειευόμενος.
Ο ίδιος, πρόλαβε να πει λίγο πριν κλείσει οριστικά τα μάτια του: «Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος, έτσι δεν είναι; Το συνειδητοποιείς περισσότερο αυτό όσο φτάνεις στην ηλικία μου. Δεν ανησυχώ γι’ αυτό. Είμαι έτοιμος γι’ αυτό. Όταν φύγω, θέλω να φύγω κάνοντας αυτό που κάνω καλύτερα. Αν πεθάνω αύριο, δεν θα παραπονεθώ. Ήταν καλά».
Άφησε την τελευταία του πνοή στις 28 Δεκεμβρίου του 2015, τέσσερις μόλις μέρες μετά τα 70ά του γενέθλια, γεμίζοντας θλίψη τόσο τον κόσμο της μουσικής όσο και τα εκατομμύρια των πιστών φαν του παγκοσμίως.
