Η Γουμένισσα είναι ένα ορεινό χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 784 μέτρων, στις πλαγιές του όρους Σκεπαστό, σε απόσταση μόλις 13 χιλιομέτρων από τα Καλάβρυτα

Φτάσαμε στη Γουμένισσα το απόγευμα της Κυριακής, Κυριακή της Τυρινής, Κυριακή της Αποκριάς. Στο καφενείο μας υποδέχτηκε η Ελένη, η αγαπημένη μας Ελένη, που μας έχει φιλοξενήσει και στο παρελθόν στο όμορφο καφενείο της, που μπορεί να μην έχει πολλούς επισκέπτες όμως είναι γεμάτο αγάπη.

Η Ελένη, μας κέρασε μπακλαβά που έφτιαξε η ίδια όσο μας περίμενε με ελληνικό καφέ και μας μίλησε για τα έθιμα των ημερών κάνοντας λόγο για ένα έθιμο που αναβιώνει στο χωριό την νύχτα της Κυριακής της Τυρινής.

Σύμφωνα με το έθιμο, οι οικογένειες μαζεύονται γύρω από το τζάκι όπου γίνεται το ψήσιμο των αυγών. Κάθε μέλος της οικογένειας τοποθετεί στη χόβολη ένα αυγό μέσα σε στάχτη ανακατεμένη με λίγα κάρβουνα και περιμένουν να δουν ποιανού το αυγό θα «ιδρώσει» πρώτο. Όποιου το αυγό «ίδρωνε» λέγανε ότι είναι «δουλευταράς» ενώ εκείνου που «έσκαγε» σήμαινε ότι «σκάσανε οι εχθροί του από το κακό τους».

Το επόμενο πρωί, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα πριν το γιορτινό τραπέζι, καθώς υπάρχουν όμορφες διαδρομές μέσα στο δάσος, από όπου ο περιπατητής μπορεί να δει από ψηλά το χωριό. Επισκεφθήκαμε τον Άγιο Δημήτρη και έπειτα κατηφορίσαμε ως την βρύση “Κοκκαλιάρα” με το παγωμένο νερό.

Στο χωριό, η πεζοπορία είναι ήσυχη, η διαδρομή εύκολη και οι λιγοστοί κάτοικοι που συναντήσαμε φιλικοί. Στο κέντρο δεσπόζει η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, που εγκαινιάστηκε ανήμερα της γιορτής της το 1997 και κάθε καλοκαίρι προς τιμήν της γίνεται μεγάλο πανηγύρι -όπως και τον Δεκαπενταύγουστο- και στο χωρίο συγκεντρώνονται εκατοντάδες ντόπιοί και επισκέπτες με το γλέντι να κρατάει ως το πρωί. Ο πολιτιστικός Σύλλογος Γουμένισσας είναι ιδιαίτερα δραστήριος και κάθε χρόνο πραγματοποιούνται δεκάδες δράσεις στο χωριό αλλά και εκδρομές εκτός αυτού.

Η κεντρική πλατεία του χωριού, είναι βγαλμένη από παραμύθι, ωστόσο δεν λειτουργεί ακόμη κάποιο κατάστημα εκεί, όμως γύρω από την πλατεία όπως και σε πολλά σημεία της Γουμένισσας, τα παιδιά έχουν γεμίσει με ζωγραφιές τον δημόσιο χώρο, δίνοντας χρώμα και ζωή στο τοπίο.

Το τραπέζι που ετοιμάσαμε μαζί με την Ελένη, που μας άνοιξε την κουζίνα της και την καρδιάς της, είχε όλα τα καλά αλλά κυρίως είχε αγάπη και συζητήσεις για τα παλιά…

Και έτσι πάνω στο κρασί, ανανεώσαμε το ραντεβού μας για το καλοκαίρι… στο πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας…