Η Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου και καθιερώθηκε απο την αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ – Ντοντ, που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας

Ο πρώτος εορτασμός της Ημέρας του Πατέρα έγινε στις 19 Ιουνίου 1910 στην πολιτεία της Washington. Παρέμεινε ένα γεγονός τοπικής σημασίας ως το 1966, οπότε ο τότε Αμερικανός πρόεδρος Λίντον Τζόνσον, με διάταγμά του, ανακήρυξε την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο εορτασμός πέρασε τα αμερικανικά σύνορα και διεθνοποιήθηκε.

Και αν μοιάζει κάπως αμήχανο να αγοράσουμε λουλούδια και σοκολατάκια στους μπαμπάδες, ας μην ξεχνάμε πως ο ρόλος του είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν της μητέρας.

Η συμμετοχή και ο ρόλος του πατέρα στην σύγχρονη οικογένεια  έχει αλλάξει κατά πολύ σε σχέση με την εποχή των γονιών μας. Ο πατρικός ρόλος στις μέρες μας,  με τα κοινωνικά στερεότυπα να καταρρέουν σιγά σιγά, φέρνουν τον πατέρα πιο κοντά με το παιδί του ενώ η συναισθηματική έκφραση γίνεται πλέον ζητούμενο. Ο πατέρας ξεφεύγει πλέον από το πρότυπο του απόμακρου κουβαλητή και συμμετέχει ενεργά στην ανατροφή των παιδιών.
Η επικοινωνία, ο διάλογος και η διάθεση για συζήτηση με το παιδί του, φέρνει και τους δύο πιο κοντά, και ο πατέρας παύει  να είναι ο “τιμωρός” ή ο “μπαμπούλας” που χρησιμοποιούσε η μητέρα για να φοβίσει το παιδί της στο παρελθόν.

Με την εποχή και τις υποχρεώσεις να τρέχουν και τα διαζύγια και τις μονογονεϊκές οικογένειες να αυξάνονται, ο ρόλος του πατέρα στην κοινωνικοποίηση του παιδιού και στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του είναι ισότιμος με αυτόν της μητέρας ενώ οι οικογένειες με ισοτιμία στις σχέσεις των γονέων στην φροντίδα των παιδιών , δίνουν στα παιδιά αναπτυγμένη αυτοεκτίμηση.

Για την υγιή ψυχοσωματική εξέλιξη των παιδιών χρειάζεται και η πατρική και η μητρική φροντίδα. Σε κάθε στάδιο εξέλιξης, το παιδί χρειάζεται όχι μόνο τη μητέρα αλλά και τον πατέρα ως αντικείμενο αγάπης και ασφάλειας.

Χρόνια πολλά στους μπαμπάδες λοιπόν…

Επιμέλεια: Anna Efthimiadou