Η 21 Σεπτεμβρίου, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Νόσου Αλτσχάιμερ, με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης αλλά και την αφύπνιση και ενεργοποίηση των φορέων και της Πολιτείας

 

Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η πιο συχνή μορφή άνοιας και αποτελεί μείζον ιατρικό και κοινωνικό ζήτημα για τις ανεπτυγμένες κοινωνίες με μεγάλο προσδόκιμο επιβίωσης. Πρόκειται για μια χρόνια νευροεκφυλιστική νόσο, η οποία αρχίζει με αργούς ρυθμούς και επιταχύνει με τα χρόνια. Ο όρος «άνοια» αφορά στην έκπτωση των νοητικών λειτουργιών, καταρχήν της μνήμης και ακολούθως του λόγου, της κρίσης και συνολικά της προσωπικότητας. Το πιο κοινό πρόωρο σύμπτωμα της νόσου είναι η δυσκολία στην ανάκληση πρόσφατων συμβάντων (απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης). Η νόσος περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1906 από τον Γερμανό ψυχίατρο και νευροπαθολόγο Αλόις Αλτσχάιμερ (1864-1915).

Σήμερα, υπάρχουν πάνω από 200.000 ασθενείς στην Ελλάδα και 50.000.000 παγκοσμίως, ενώ από τη νόσο προσβάλλονται το 5% των ατόμων άνω των 65 ετών και το 25% άνω των 85. Σύμφωνα με τις προβλέψεις των επιστημόνων, στο μέλλον ο αριθμός των ασθενών θα αυξηθεί δραματικά. Η Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών (Alzheimer Hellas) εκτιμά ότι αριθμός τους στην χώρα μας θα φθάσει στους 354.000 το 2050.

Ωστόσο, η Άνοια είναι πολλά περισσότερα από στατιστική και αριθμούς.
Πίσω της, κρύβονται αγαπημένα πρόσωπα ανθρώπων που παλεύουν με τη λήθη αλλά και οι φροντιστές αυτών, συνήθως μέλη της ίδιας οικογένειας που παλεύουν καθημερινά να κρατήσουν ισορροπία ανάμεσα στη μνήμη και την λησμονιά.

Πολλά μέτρα έχουν προταθεί για την πρόληψη του Αλτσχάιμερ, αλλά η αποτελεσματικότητά τους δεν είναι ακόμη αποδεδειγμένη στην επιβράδυνση ή την μείωση της δριμύτητας της ασθένειας.

Η διαρκής διανοητική εγρήγορση, η σωματική άσκηση και η ισορροπημένη διατροφή συστήνονται ως πιθανές μέθοδοι πρόληψης. Ωστόσο, καθώς η νόσος Αλτσχάιμερ δεν μπορεί να θεραπευτεί και είναι εκφυλιστική, η διαχείριση των ασθενών είναι πολύ σημαντική. Ο/Η σύντροφος ή τα παιδιά, συχνά αναλαμβάνουν το βάρος της φροντίδας του ασθενούς και για τις αναπτυγμένες χώρες, το Αλτσχάιμερ είναι μια από τις δαπανηρές ασθένειες.

***
Μη μου ζητάς να σε θυμάμαι, μην προσπαθείς δεν σε καταλαβαίνω,
Το χέρι μου κράτησε φοβάμαι, μείνε μαζί μου δεν ξέρω που πηγαίνω.
Έσβησε το μυαλό μου είμαι συγχυσμένος, ζω σε ξένους κόσμους μακρινούς,
νοιώθω κουρασμένος, λυπημένος, στο άγνωστο ταξιδεύει ο δικός μου νους.
Μη χάνεις την υπομονή μαζί μου, μη θυμώνεις μη λυπάσαι και μη κλαις ,
άραγε είσαι η γυναίκα η το παιδί μου, ποιος είσαι δεν θέλω πάντα να μου λες,
Μήπως είσαι η μάνα μου ή ο πατέρας κι εγώ το παιδί σου, έχω πια χαθεί,
Είναι η αρχή ή το τέλος μιας ημέρας, χειμώνας είναι ή καλοκαίρι αυτή η εποχή.
Ντρέπομαι για τη συμπεριφορά μου, δεν γίνομαι διαφορετικός όσο κι αν προσπαθώ,
έχω ξεχάσει πια τα όνειρα μου, πελάγωσα και δεν μπορώ να θυμηθώ.
Μην με ξεχνάς να με θυμάσαι, τα όμορφα μου χρόνια έχουν φύγει,
Νά’ρχεσαι κοντά μου λίγο νά’σαι, αγάπα με γιατί η ζωή μου είναι λίγη.
Δεν σου ζητάω τούτο μόνο, να μου κρατάς λιγάκι συντροφιά,
Να μου απαλύνεις του μυαλού τον πόνο έστω κι αν δεν ξέρω ποιος είσαι η ποια…..
Άνοια, Λοΐζος Ποργουρίδης

 


ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ