Πολτοποίηση του κατασχεμένου στοκ βιβλίων των εκδόσεων Γαβριηλίδη από τις πιστώτριες τράπεζες!
Απίστευτη καταγγελία βλέπει το φως της δημοσιότητας μέσω αναρτήσεων τις τελευταίες ώρες. Γίνεται πολτοποίηση του κατασχεμένου στοκ βιβλίων που βρισκόταν στις αποθήκες των εκδόσεων Γαβριηλίδη από τις πιστώτριες τράπεζες.
Συγκεκριμένα, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Χριστόφορος Κάσδαγλης αναφέρει:
«ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ!
Πρόκειται σίγουρα για μία από τις πιο αποτρόπαιες ειδήσεις των ημερών: Αν ισχύει η σχετική πληροφορία που δημοσιεύτηκε στο facebook (και από ό,τι φαίνεται ισχύει) οι πιστώτριες τράπεζες πολτοποίησαν όλο το απόθεμα βιβλίων που είχαν στις αποθήκες τους οι εκδόσεις Γαβριηλίδη! Χωρίς να συνεννοηθούν με τους κληρονόμους του εκδότη, ούτε με τους συγγραφείς των βιβλίων. Χωρίς να τους περάσει καν από το μυαλό να τα διαθέσουν σε δημόσιες και σε σχολικές βιβλιοθήκες, να τα πουλήσουν έστω, να τα διασώσουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
Προφανώς, ανάμεσα στα άλλα βιβλία πολτοποίησαν τον Πέτρο Μάρκαρη, τον Θοδωρή Καλλιφατίδη, τον Αργύρη Χιόνη, τη Σαπφώ, τον Σάμιουελ Μπέκετ, τον Σαρλ Μποντλέρ, τον Αρτούρ Ρεμπό και, ανάμεσά τους, τις εξαιρετικές μου φίλες Τέτη Παγκάλου και Ιωάννα Τόμπρα, το τελευταίο βιβλίο της οποίας τυπώθηκε μεν, αλλά δεν πρόλαβε να κυκλοφορήσει παρά μόνο σε ελάχιστα αντίτυπα, λόγω του αιφνίδιου θανάτου του Σάμη Γαβριηλίδη. Έκαψαν ποίηση, έκαψαν πεζογραφία, έκαψαν δοκίμια, έκαψαν τη μνήμη, την ευαισθησία και την τυπογραφία.
Αλλά βιάζονταν, βλέπεις, οι τραπεζίτες να αδειάσουν το κτίριο, προφανώς για να το αξιοποιήσουν. Κατά τα άλλα, οι περισσότερες τράπεζες φροντίζουν για τον πολιτισμό μέσω των ιδρυμάτων που διαθέτουν…»
Ο κινηματογραφιστής και συγγραφέας Νίκος Γιαννόπουλος γράφει:
«Πολτοποίηση της ποίησης.
Κατασχέθηκαν λέει, από τις πιστώτριες τράπεζες, όσα βιβλία βρέθηκαν στις αποθήκες των εκδόσεων Γαβριηλίδη, και πολτοποιήθηκαν. Δεν ενημέρωσαν τους συγγραφείς, δεν τα έστειλαν σε παλαιοβιβλιοπωλεία, δεν τα πέταξαν στο δρόμο, τα πολτοποίησαν. Απέδειξαν έτσι ότι δεν είναι χαρτί και κόλλα το βιβλίο, αλλά λέξεις. Το χαρτί και η κόλλα παρέμειναν. Οι λέξεις χάθηκαν, πάνε, τις έφαγαν οι μηχανές.
Αν αφαιρέσεις την ποίηση μένει ο πολτός.
Πόσα χρήματα άξιζαν οι λέξεις; Πώς να μετρήσουμε σε χρήματα την ποίηση; Αδύνατον. Ενώ ο πολτός έχει συγκεκριμένη τιμή στην αγορά. Και οι τράπεζες δεν ενδιαφέρονται για το ανεκτίμητο αλλά για το τιμολόγιο.»
Εν αναμονή επίσημης απάντησης από τις αντίστοιχες τράπεζες…